از زمان آغاز واکسیناسیون اسپانیا در برابر Covid-19 ، در 27 دسامبر سال گذشته ، 3.4 درصد از افراد در گروه های اولویت دار که هر دو دوز را دریافت می کنند ، فقط برای یک مورد درخواست داده اند.

آیا تأخیر در تحویل واکسن توسط آزمایشگاه هایی که اسپانیا و سایر کشورهای اتحادیه اروپا نگران آن هستند ، می تواند تحویل این دوز دوم را به تأخیر بیندازد تا اعتبار سابق را تهدید می کند؟

“اولین دوز نمایه مهمی از محافظت را فراهم می کند. منطقی است که با دوز دوم پایان یابد تا به 94/93 درصد برسد. طبق گفته تنظیم کننده ها ، دوز دوم باید 21 روز بعد از اولین تجویز داده شود ، اما این دوره را می توان بدون از دست دادن میزان اثر بخشی آن ، به 42 روز افزایش داد. ” کلاریون آموس گارسیا روخاس ، رئیس انجمن واکسیناسیون اسپانیا.

-اگر دوز دوم پس از این 42 روز برسد ، چه اتفاقی می افتد ، که می تواند میان دو برنامه واسطه باشد؟

-در این حالت ، آنچه نهادهای نظارتی توصیه می کنند ، عملی نخواهد شد. اگر دوز دوم بعد از 42 روز داده شود ، احتمالاً این واکسن ضعیف می شود ، اگرچه یک دوز دارای مشخصات دفاعی خاصی است.

“ما با یک کمپین واکسیناسیون بسیار پیچیده روبرو هستیم (…) ، ما در موج سوم همه گیری قرار داریم و واکسنهایی را که فکر می کردیم می کنیم نداریم.”

-نظر شما درباره نحوه انجام کار واکسیناسیون ویروس کرونا در اسپانیا چیست؟

-طرح واکسیناسیون ملی خوب است ، بسیار خوب است. این توسط متخصصانی از جوامع مختلف خودمختار ، جوامع علمی ، اعضای کمیسیون های اخلاق زیستی انجام می شود. سند دریافتی بسیار ارزشمند است. مشکل در مدیریت این سند است. این مطابق با چارچوب جوامع خودمختار است. درست است که ما با یک کمپین واکسیناسیون بسیار پیچیده روبرو هستیم: این فرایندی است که در کمترین زمان ممکن به بیشترین تعداد واکسن نیاز دارد. ما از واکسن هایی استفاده می کنیم که به دلیل دمای نگهداری از پیچیدگی خاصی برای کار با آنها برخوردار است و در بسیاری از موارد متخصص بهداشت مجبور است برای واکسیناسیون مراجعه کند. در عین حال ، ما در متن موج سوم همه گیری قرار داریم و تعداد دوزهایی که باید از آزمایشگاه ها به دست ما برسد ، بطور قابل توجهی کند شده است. ما واکسنی را که فکر می کردیم می کنیم نداریم.

-آیا هدف دستیابی به 70 درصد اسپانیایی های واکسینه شده توسط تابستان اروپا یک تبلیغ سیاسی است یا یک اپیدمیولوژیک؟

-مهمترین دلیل سلامتی این است که بتوانید خداحافظی خود را با این درام آغاز کنید.

-با تهدید جهانی مانند تهدید ناشی از این ویروس ، آیا واکسن نباید اجباری باشد؟

-به کشورها و واقعیت های آنها بستگی دارد. به نظر من در اسپانیا اجباری نیست. ما درک واکسن بسیار مثبتی داریم. من فقط می دانم که شاید اگر دامنه افزایش یابد ، یعنی اگر مردم واکسیناسیون را متوقف کنند و بیماری همچنان به شدت به ما ضربه بزند ، باید به این تعهد توجه شود. اینطور نیست مسئله امروز این نیست که افراد واکسینه نمی شوند بلکه این است که هیچ واکسنی برای هرکسی که می خواهد واکسینه شود وجود ندارد.

-آیا پیچیدگی مانور واکسن در تأمین آن باعث کاهش دوز می شود؟

-شاید اتفاق افتاده باشد اما می توان از این شرایط جلوگیری کرد. درست است که واکسن در ظروف با دوز بالا موجود است ، اما وقتی قرار است واکسن بزنید ، باید برنامه ریزی کنید تا حتی یک دوز را از دست ندهید.

– صحبت از ضبط شده ای است که وزارت بهداشت در اسپانیا نگهداری می کند تا مشخص کند چه کسانی واکسینه شده اند و چه کسانی نه. آیا شما برای؟

– من معتقدم که این باید در تاریخچه بالینی بیماران ظاهر شود. لازم به ذکر است که آیا شخصی علیه Sars-Cov-2 واکسینه شده است یا خیر ، زیرا در صورت بیماری ممکن است این اطلاعات در تشخیص وی مفید باشد. در مورد کسانی که واکسینه نشده اند نیز. آنچه من با آن موافق نیستم گذرنامه سلامتی است.

-چرا؟

-اگر واکسن اجباری نباشد ، چگونه پاسپورت ایمنی صادر می کنیم؟ این یک تناقض است. هیچ نکته ای ندارد. همچنین ، واکسن از بیماری جلوگیری می کند ، اما ما نمی دانیم که از ابتلا جلوگیری می کند. معنی این است که من می توانم واکسن بزنم ، با ویروس تماس بگیرم ، بیمار نشوم ، اما آلوده شوم و یک انتقال دهنده باشم. گذرنامه ایمنی برای چیست؟ و جنبه سوم: گذرنامه ایمنی به این معنی است که شهروندان کشورهای ثروتمندی که به واکسن دسترسی دارند از آن استفاده می کنند ، در حالی که شهروندان کشورهای در حال توسعه که در تزریق واکسن بسیار مشکل تر هستند و مشکل بیشتری برای این واکسن دارند ، قابل درک است. که به گسترش شکاف بین فقیر و غنی کمک می کند.

مادرید خبرنگار

CB