[ad_1]
بعد از انتخابات ریاست جمهوری در اوگاندا ، من فهمیدم که دو نفر در کشور هستند که از رئیس جمهور نمی ترسند یوری یوزوونی“یکی خیاط شماست و دیگری رقیب سیاسی شما ، رابرت کاگولانی سنتامو ، معروف به لقب وی بابی وین.”
خیاط Museveni لباس های خود را می سازد ، کاملاً از اندازه های خیاطی او چشم پوشی می کند. به نظر می رسد که یا رئیس جمهور دیگر علاقه ای ندارد ، یا او از مردی که وی را دیده است دست کشیده است.
با این حال ، در سیاست ، موزونی به حریف خود وقفه نمی دهد ، و این باعث می شود Wine شاید خطرناکترین و در معرض خطرترین فرد در اوگاندا باشد همین الان.
این شراب به طرز حیرت انگیزی تحریک کننده و آزار دهنده ، گذشته خود را به یاد موسیونی می اندازد. و این اختلاف بزرگترین سردرد رئیس جمهور است. اما چرا یک پیشکسوت و رئیس جمهور باسابقه جنگ چریکی 77 ساله بر اثر یک تازه کار سیاسی خواب خود را از دست می دهد؟
شراب (که به زبان اسپانیایی معادل شراب است) وقتی پیوستن Museveni به دیگر گروههای شورشی در تانزانیا برای سرنگونی دیکتاتور متولد نشد. برو آمین و او تنها چهار سال داشت که Museveni دوباره برای سرنگونی جانشین خود ، Milton Obote ، که دوره دوم فاجعه بارتر از دوره اول بود ، بسیج شد.
بین ایدی امین و اوبوته دوم ، از یک سو و یک سری رژیم ها گرفتگی بیش از 100000 اوگاندا در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 کشته شدند. این کشور که از جنگ خسته شده است ، سرانجام هنگامی که ارتش مقاومت ملی ، به رهبری موزونی ، قدرت را به دست می گیرد و صلح را برقرار می کند ، قدردانی می کند.
در آن زمان ، موسیونی به جهانیان گفت که آنچه اتفاق افتاده است فقط تغییر محافظ نیست: “این یک تغییر اساسی است.” وی سپس افزود: “مردم آفریقا ، مردم اوگاندا ، حق داشتن یک دولت دموکراتیک را دارند. این خدمت هیچ رژیمی نیست. مردم مستقل باید جامعه باشند ، نه دولت.”
بابی وین ، رقیب یوری موسونی رئیس جمهور اوگاندا. عکس: AP
آفریقا کف می زند. غرب متوقف شد سو about ظن در مورد ایدئولوژی چپ رادیکال موسونی و از او به عنوان چهره جدید قاره ای که هنوز در آپارتاید ، جنگهای داخلی و دیکتاتورهای ارزان قیمت نظامی ویران شده است ، استقبال کرد.
از چریک ها تا دیکتاتورها
سی و پنج سال بعد ، چهره مردی که در آینه است امروز چیزی شبیه چهره چریک ها و رهبر آنچه می تواند ارتش نجات باشد نیست. سخنرانی او در مورد “حاکمیت مردم” پژواکی خالی از گذشته ای دور و تقریباً فراموش شده است.
با وجود همه مانورها و نیرنگ های او ، بازتاب فعلی این است که دیکتاتوری بیش از حد که حاضر نیست اجازه رقابت سیاسی آزاد و منصفانه را بدهدو از مرگ خود کنترل قدرت می ترسد.
چالش از سنگرهایی نیست که موزونی نوارهای خود را برنده شد. این امر از حوزه سیاست های حزبی ناشی می شود و ریاست آن را مردی جوان بر عهده دارد که هنگام بدست آوردن قدرت توسط حاکم فعلی ، فقط کودک بود.
این که آیا Museveni در آخرین انتخابات شراب پیروز شد یا آن را به سرقت برد ، روشن است که نبرد برای روح اوگاندا اکنون بر اساس دیگری انجام شده است.
موسیونی قول صلح داد. به جز رویارویی با این گروه تروریستی الشباب از سومالی یک دهه پیش که انتقام انفجار بمبی در پایتخت که منجر به کشته شدن بسیاری شد ، شد ، اوگاندا از آرامش نسبی برخوردار شد. اقتصاد نیز بهبود یافته است تحت وظیفه موزونی و تجربه وی در مبارزه با HIV / AIDS یکی از برجسته ترین موارد در این قاره است.
خط رای گیری برای انتخابات ریاست جمهوری 14 ژانویه در کامپالا ، اوگاندا. عکس: AP
اما حکومت بی پایان وی نیز ضربه سختی به کشور وارد کرد و رشد کرد سوالات جدی در مورد آینده اوگاندا و پایداری دستاوردها.
رهبر متعال و ابدی؟
دو بار ، موسوینی مجبور شد تغییرات قانون اساسی را تمدید کند و دوره مسئولیت خود را تمدید کند و در نهایت محدودیت ها را برطرف کند. او ارتش را تحت كنترل خود دارد و او را به تبلیغ سیاستهایی که به نفع گروه قومی خود در مناطق غربی و مرکزی است به ضرر گروههای دیگر متهم می کنند.
در چیزی که بیشتر به یک رئیس مشترک شباهت دارد ، موسنی و بانوی اول ژانت پلیس اخلاقی را بر سر مردم مستقر کرده اند و بخشی از شرح وظیفه وی تعیین طول دامن های زنانه و اندازه گیری سطح تستوسترون مردانه است.
موسیونی این خیال را ایجاد کرده است که اوگاندا بدون او نمی تواند وجود داشته باشد ، و هر کسی که این خیال را تهدید کند ، مانند وین در انتخابات گذشته ، جاودانگی سیاسی رئیس جمهور را به چالش می کشد.
این زندگی نیست که شراب انتخاب کرد. زندگی او را انتخاب کرد. اگرچه او می تواند به عنوان یک چهره مشهور و بدون خطر بزرگ مخالفت ، به حیات خود ادامه دهد وضع موجود، او جرات کرد متفاوت باشد.
وی در مصاحبه ای با این کانال گفت: “بزرگترین مشکل ما سو mis مدیریت است.” دویچه می گوید. وی افزود: “ما می خواهیم مسئله حاکمیت را حل کنیم و تا زمانی که خود ما به رهبری نرسیم نمی توانیم این کار را انجام دهیم.”
Kizza Besigye ، پزشک 45 ساله موزونی سالهاست که قبلاً سه بار این کار را امتحان کرده بود و به زور اخراج شد. برای آخرین بار ، او از ترس جان خود عقب نشینی کرد.
ولی وین و 9 نامزد ریاست جمهوری دیگر به امید بیرون انداختن المپ از دست موسونی و پاسخ به نارضایتی به آب پریدند. و آرزوهای ناامیدانه جمعیت جوان ، بی قرار و به طور فزاینده ای بیکار.
نسل های اوگاندا با رئیس جمهور دیگری و موزونی دیدار نکرده اند که از کشور به عنوان مزارع خود صحبت کند ، او از جای خود حرکت نخواهد کرد. او مایل به برداشت محصول در مزرعه خود خواهد بود تا زمانی که خیلی بزرگ باشد و انگشت خود را حرکت دهد ، مگر اینکه بتواند شخصاً کشاورز بعدی را برای اجرای آن انتخاب کند.
شراب چیزی شبیه به این رقم نیست. این نشان دهنده تغییر اساسی است که موسیونی دهه ها پیش از آن صحبت کرد. او حامل امیدها و آرزوهای نسل خود است و علی رغم حملات مکرر به او – حتی حملات تقریباً مهلک – که در طی چهار سال گذشته متحمل رنج شده است و طرفداران سکوی وحدت ملی خود است ، واین شعله را حفظ می کند.
نه اتهامات دروغین سرقت و نه حمله به ماشین او اینکه راننده را کشته است و همچنین استفاده از نیروهای امنیتی برای ایجاد ترس و وحشت در هنگام انتخابات گذشته و بعد از آن وی را از زیر سوال بردن نظم تعیین شده منصرف نکرده است. و این ، به خوبی می داند که امید زیادی برای جبران خسارت در دادگاه وجود ندارد.
اما رای جمعی بیش از شش میلیون رأی دهنده که در انتخابات گذشته به او رأی دادند ، نفوذ قابل توجهی در سقف شیشه ای دیکتاتوری موسونی است.
صدای نسل جدید
تصور اینکه آنچه در اوگاندا اتفاق می افتد کاملاً مربوط به موسنی است اشتباه خواهد بود. برخی از آنها در چشم انداز آفریقا وجود دارد نسل جوانی که به دنبال شنیدن صدای خود است، شراب جدیدی که سعی دارد در قاره آغشته به آبجو سنتی ظاهر شود.
روزنامه کوارتز آفریقا در مقاله ای در سال 2017 این قاره را “جوانترین در جهان به رهبری پیرترین رهبران خود” توصیف کرد. این تا حدی سکوت شرم آور اتحادیه آفریقا و رهبران آفریقایی را پس از انتخابات آشفته در اوگاندا توضیح می دهد: این یک ماجرای یک پیرمرد است.
از جنبش # ENDSARS اومویل سووره و انقلاب نیجریه در نیجریه گرفته تا حزب آشتی وحدت ملی جاناتان سندی در سیرالئون و مبارزان آزادی اقتصادی جولیوس مالما در آفریقای جنوبی ، در میان جوانان آفریقایی فوریت وجود دارد. خطر آزادی و امنیت شخصی آنها را تهدید می کند. این فقط در مورد شنیده شدن نیست ، بلکه در مورد شنیده شدن صدای آنهاست.
هیچ کس به طور قطع نمی داند چه مدت طول می کشد یا چه قیمتی پرداخت می شود. اما حتی تاریخچه جناح دموکرات های امروز نیز نشان می دهد که این جریان در نهایت به نفع جوانان است.
باید دید آیا همین داستان به معنای این است که وقتی سیاستمداران جوانتر به قدرت می رسند ، از کسانی که به دنبال معرفی خود هستند بهتر خواهند بود. در حال حاضر ، کسانی که به دنبال جایگزینی سیاستمداران مانند Museveni هستند باید راز قدرت باقی مانده خیاط خود را پیدا کنند.
ایشی کوانه مدیر و سردبیر مجله مصاحبه است
ترجمه: رومان گارسیا آسکاراته
CB
[ad_2]
