تقریباً یک ماه پس از تسلط طالبان بر افغانستان ، رابعه 35 ساله تصمیم سختی گرفت: بر ترس از دولت جدید غلبه کنید و به کار خود بازگردید در فرودگاه کابل

این مادر سه فرزند با آرایش و کت آبی ، از خطر بسیار آگاه است، به ویژه پس از حمله انتحاری مقابل فرودگاه در 26 آگوست ، هنگام تخلیه آشفته خارجی ها و افغان ها که می خواستند از دولت جدید فرار کنند. اما او می گوید چاره ای ندارد.

“من برای تامین نیازهای خانواده ام به پول نیاز دارم”به خبرگزاری فرانسه توضیح می دهد. از سال 2010 ، او در پایانه GAAC ، شرکتی در امارات متحده عربی که خدمات و خدمات مدیریت امنیت را ارائه می دهد ، کار کرده است.

او افزود: “من در خانه عصبی بودم ، ترسیده بودم ، حتی نمی توانستم صحبت کنم.” “احساس خیلی بدی داشتم. الان احساس بهتری دارم “به

انتشار

زنانی که قبل از روی کار آمدن طالبان در 15 اوت در فرودگاه کار می کردند ، از معدود افغانانی هستند که اسلام گرا هستند اجازه بازگشت به کار را داده اندبه اما از بیش از 80 کارمند فرودگاه ، فقط 12 نفر – رابیه در میان آنها – موافقت کردند که بازگردند.

روز شنبه ، شش نفر از آنها در ورودی فرودگاه اصلی مشغول صحبت و شوخی بودند ، در انتظار کنترل مسافران در معدود پروازهای داخلی که انجام می شود.

قدسیه جمال ، خواهر رابعه ، اعتراف می کند که از بازگشت طالبان به قدرت “شوکه” شده است. “من خیلی ترسیده بودم”، این زن ، مادر پنج فرزند ، به خبرگزاری فرانسه گفت.

در 49 سالگی ، او به تنهایی به خانه رفت. “خانواده ام از من ترسیده بودند ، آنها به من گفتند که دیگر برنگرد [al trabajo]اما الان خوشحالم تا کنون هیچ مشکلی وجود نداشته است. “

طالبان متعهد به رعایت حقوق زنان استدر اولین دوره خود ، از 1996 تا 2001 ، پایمال شد.

آنها این هفته با اجازه دادن به زنان برای ادامه تحصیل در دانشگاه ، اقدامی رو به جلو انجام دادند ، کاری که قبلاً انجام آن ممنوع بود. ولی آنها شرط می کردند که دانش آموزان عبای سیاه و نقاب بپوشندکه تمام صورت آنها را به جز چشم ها می پوشاند و با بچه های کلاس مخلوط نمی شود.

اگر زنان و مردان باید در کلاس درس شرکت می کردند ، باید آنها را با پرده از هم جدا می کردند.

وعده ها

وعده هایی که باور آنها سخت به نظر می رسد ، به ویژه در خارج از کشور. آلیسون دیویدیان ، معاون نماینده زنان سازمان ملل متحد در افغانستان ، تأیید کرد که در حالی که طالبان اطمینان داده است که “حقوق زنان در اسلام رعایت خواهد شد” […]،، ما هر روز گزارش هایی دریافت می کنیم که خرابی ها را گزارش می کند. “

در فرودگاه ، رابعه تأیید می کند که به فعالیت خود ادامه می دهد تا زمانی که او را مجبور به توقف کنند.

رژیم جدید طالبان نشان می دهد که زنان می توانند کار کنند “بر اساس اصول اسلام”اگرچه او توضیح نداد که منظور این دقیقاً چیست.

“من رویای این را دارم که ثروتمندترین زن افغانستان باشم. فکر می کنم من هنوز خوش شانس ترین هستم […] رابیا می گوید من کاری را که دوست دارم انجام می دهم تا اینکه دیگر شانس با من نباشد.

همکارش زالا رویایی کاملاً متفاوت دارد. این مرد 30 ساله که در یک دبیرستان در کابل درس زبان فرانسه می خواند ، مجبور شد آنها را رها کند و سه هفته پس از بازگشت طالبان به قدرت در خانه می ماند.

او در حالی که به زبان فرانسه می چرخید ، جلوی همکارانش گفت: صبح بخیر ، مرا به پاریس ببر. آنها خندیدند. “اما امروز نه. امروز من یکی از آخرین زنان هستم [que trabajan] در فرودگاه“

خبرگزاری فرانسه

PB